Cięcie ogórków pod osłonami

Do najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych przy uprawie ogórków w pomieszczeniach należy cięcie. Główny pęd (przewodnik) ogórków posadzonych w końcu kwietnia w trzy do czterech tygodni po przyjęciu się dosięga rozpiętego w górze drutu. Pęd ten przewieszamy ostrożnie ponad drutem, przycinamy i przywiązujemy.

Z reguły zawiązuje się na nim bardzo wiele owoców. Dla lepszego rozwoju roślin usuwamy jednakże w porę wszystkie zawiązki tworzące się u dołu pędu głównego, do wysokości 50-60 cm. Po pierwszym zbiorze owoców wyrastają z przewodnika pędy boczne I rzędu. Już wprawdzie wkrótce po ponowieniu wzrostu  przez posadzone rośliny zaczynają od czasu do czasu pojawiać się tuż nad ziemią silne boczne pędy, jeśli jednak wyrastają one niżej niż 30 cm, musimy je bezwarunkowo usuwać, gdyż hamują wzrost pędu głównego. Pędy boczne wyrastające wyżej pozostawiamy. Obcinając je dopiero nad drugim zawiązkiem owocowym lub drugim kwiatem żeńskim. Jeśli ogórki tworzą wiele pędów bocznych, ogławiamy te pędy już po zawiązaniu pierwszego owocu, aby się rośliny przedwcześnie nie wyczerpały. Tniemy zawsze bardzo ostrym nożem odległości około 2 cm ponad liściem, z którego kąta wyrasta zawiązek owocu.

W czerwcu dalej stosujemy staranne cięcie ogórków. Na pędach I rzędu rozwijają się nie tylko kwiaty, lecz także pędy II rzędu. Z tych pędów pozostawiamy tylko wyrastają najbliżej pędu głównego, obcinając go również nad pierwszym albo drugim zawiązkiem owocu. Później ograniczmy się już do obcinania czubków pędów, a przy sposobności do cięcia prześwietlającego. Podczas obcinania usuwamy również wszystkie chore i pożółkłe liście. Zaleca się, aby po każdym cięciu starannie zdezynfekować nóż, aby nie przenosić potencjalnych chorób na inne rośliny. Ważnym jest również, aby w najwcześniejszym stadium rozwoju obrywać wszystkie zniekształcone owoce. Także owoce przerośnięte lub zbyt dojrzałe wpływają hamująco na rozwój pozostałych.