Jak przesadzać rośliny pojemnikowe?

Rośliny uprawiane w pojemnikach rosną tak długo aż osiągną docelową wielkość, dlatego muszą być systematycznie przesadzane. Nie należy przy tym popełniać błędów i przesadzać ich do zbyt małych pojemników. Najlepiej przesadzać rośliny na wiosnę. Rośliny młode szybko rosnące, potrzebują corocznego przesadzania, także rośliny silnie przycinane na zimę i żarłoczne wymagają świeżej ziemi. Starsze rośliny nie wymagają tak częstego przesadzania, przesadzamy je co 3-4 lata.

Nowe doniczki mogą mieć średnicę większą nawet o 5-10 cm. Z drugiej strony nie powinny też być za duże, ponieważ tam gdzie bryłę korzeniową otacza nadmiar ziemi, gleba wilgotnieje i staje się kwaśna zanim roślina się ukorzeni. Starsze okazy, które osiągnęły swój rozmiar, przesadzamy do pojemników o takiej samej wielkości.

len nowozelandzki

Bryłę korzeniową nie tak łatwo oddzielić od ścian pojemnika. W takim przypadku należy najpierw opukać jego ściany, przy czym gdy jest on wykonany z tworzywa sztucznego lub drewna należy użyć gumowego młotka. Jeśli to nie pomaga, musimy użyć długiego noża, który prowadzimy tuż przy ściankach pod lekkim skosem. Rośliny w glinianych pojemnikach łatwiej wyjąć, kiedy ziemia jest wilgotna. Natomiast z pojemników z tworzyw i pokrytych szkliwem łatwiej jest wyjąć rośliny gdy ziemia obeschnie i sama odejdzie od ścian.

Jeśli starsze rośliny przesadzamy do nowych pojemników możemy zredukować bryłę korzeniową, dzięki czemu będzie miejsce na nową ziemię. Taki zabieg przeprowadzamy ostrożnie, ponieważ nie wszystkie gatunki tolerują nadmierne skracanie korzeni. Korzenie skracamy ostrym nożem, sekatorem, przy większych okazach nawet toporkiem.

Bryły korzeniowe rozluźniamy dłuższym kawałkiem drewna lub śrubokrętem. Tak aby nową donicę można było wypełnić sporą ilością świeżej ziemi. W pierwszej kolejności odcinamy korzenie najstarsze i obumarłe. U młodych roślin  redukcja korzeni nie jest zalecana, rozluźniamy jedynie bryłę i usuwamy chwasty.

Przed włożeniem rośliny do nowego pojemnika na dno sypiemy 5-centymetrową warstwę drenażu z potłuczonych donic, żwirku lub drobnych kamyków. Całość przykrywamy odrobiną ziemi. Umieszczamy roślinę i stopniowo obsypujemy ją nową ziemią. Aby ziemia ściśle przyległa do korzeni i nie było pustych miejsc, pomagamy sobie patykiem upychając delikatnie ziemię, opukujemy także ściany pojemnika. Jeśli pojemnik wyposażony jest w uchwyty, roślinę sadzimy tak, aby swoim najlepszym profilem była zwrócona do obserwatora, a uchwyty znajdowały się po bokach. Roślina przesadzana nie może być posadzona głębiej niż rosła dotychczas, prowadzi to do gnicia szyjki korzeniowej, co często kończy się śmiercią rośliny. Wyjątek stanowi tu palma daktylowa. Wokół rośliny zostawiamy 3-centymetrowy kołnierz do podlewania.

sagowiec

Ziemię dla roślin można przygotować samemu, znacznie łatwiej jest jednak sięgnąć po gotowe substraty. Odpowiednie podłoża zawierają niezbędne substancje pokarmowe. Dla roślin pojemnikowych zaleca się ziemię wzbogaconą nawozami mineralnymi o natychmiastowym działaniu, lub z szybko działającym nawozem mineralnym, ubogim w błonnik, i nawozem o wydłużonym działaniu. Dla poprawy i utrzymania na dłużej pojemności powietrza dodaje się 20-30 % kruszywa ceramicznego lub podobnego materiału. Dla starszych roślin nie poleca się substratów torfowych, ponieważ są one zbyt lekkie i przez to roślina nie jest stabilna.