Warzywa A-M



Bób
Siew: w marcu-kwietniu
Okres kiełkowania: 8 do 10 dni

Zbiór: w czerwcu
Plony: 10 strąków z rośliny
Podlewanie: słabo
Choroby i szkodniki: mszyce

Chociaż bób pochodzi z rejonu śródziemnomorskiego, jest odporny na chłód, dlatego można go wysiewać wczesną wiosną. Wymaga gleby żyznej, raczej ciężkiej, dobrze zatrzymującej wodę. Na lżejszych glebach trzeba go podlewać. Jak inne bobowate wykorzystuje azot atmosferyczny.
Dla przyspieszenia zbiorów można wysiać nasiona do doniczek już pod koniec lutego. Zahartowaną rozsadę wysadza się do gruntu pod koniec marca.
W maju lub czerwcu, kiedy są już uformowane strąki uszczykuje się wierzchołki pędów powyżej 3-6 strąka. Przyspiesza to zawiązywanie nasion i chroni przed atakiem mszycy buraczanej.
Nie należy opóźniać zbioru, gdyż w nasionach gromadzi się za dużo skrobi.


Burak ćwikłowy
Siew: od kwietnia do połowy czerwca
Okres kiełkowania: 10-12 dni
Zbiór: od lipca do listopada
Plony: 8-10 buraków z metra bieżącego
Podlewanie: słabo
Choroby i szkodniki: sprężyk, chwościk buraka

            Burak ćwikłowy może być uprawiany na każdej glebie, najlepiej jednak udaje się na glebie głęboko uprawionej, zasobnej w próchnicę i wapń. Nasiona wysiewa się wprost do gruntu. Oprócz wyrośniętych korzeni spożywa się także młode rośliny nazywane botwiną.
            Z siewem czekamy do ustania przymrozków, ponieważ młode buraki są bardzo wrażliwe na zimno. Zbyt niskie temperatury w początkach uprawy powodują, że kwitną one za wcześnie - ze szkodą dla jakości korzenia.
            W razie silnych upałów latem trzeba buraki regularnie podlewać, inaczej korzenie będą twarde, włókniste i utracą słodkawy smak. Warto ściółkować zagon, aby zmniejszyć częstość podlewania.  


Cebula
Siew: na przełomie marca i kwietnia
Okres kiełkowania:od 15 do 25 dni
Zbiór: w lipcu - sierpniu
Plony: 5-10 cebul z metra bieżącego
Podlewanie: zbędne
Choroby i szkodniki: zgnilizna szyjki cebuli, mączniak rzekomy, wygryzka szczypiorka, śmietka cebulanka

            Cebula ze względu na płytki system korzeniowy musi być uprawiana na glebie żyznej, o dobrej strukturze, wilgotnej, ale nie podmokłej. Dobrze reaguje na nawożenie organiczne. W słonecznym miejscu plonuje obficiej.
            Cebule uzyskane z siewu są późniejsze niż uprawiane z dymki, ale znakomicie się przechowują. Natomiast cebule z dymki są bardzo duże.
            Odmian cebuli jest bardzo wiele. Różnią się długością okresu wegetacji, smakiem oraz barwą łusek, które mogą być żółte, czerwonofioletowe lub różowoczerwone.


Cukinia
 
Siew: od kwietnia do maja
Okres kiełkowania:6-8 dni
Zbiór: od lipca do września
Plony: 10 cukinii z rośliny
Podlewanie: umiarkowane
Choroby i szkodniki: mączniak prawdziwy, przędziorki (w czasie dużych upałów)

Cukinia jest wrażliwa na niskie temperatury i wiosenne przymrozki, nie należy jej więc zbyt wcześnie sadzić. Wybieramy dla niej dobrze nasłonecznione stanowisko. Lubi gleby lekkie, bogate w substancję organiczną i chłodne latem.
Jeśli nie mamy czasu ani miejsca niezbędnego do przygotowania rozsady, możemy kupić gotowe rośliny w pojemnikach. Wysadzamy je w drugiej połowie maja, a nawet wcześniej, jeśli mamy możliwość ochrony ich przed przymrozkiem.
Od wykształcenia się owoców podlewamy rośliny obficie, przez całe lato, nie mocząc przy tym liści. Glebę ściółkujemy, aby jak najdłużej pozostała wilgotna i wolna od chwastów.
Cukinie rosną szybko. Co dwa dni trzeba kontrolować rośliny aby owoce nie przerosły. Można także skosztować kwiatów cukinii smażonych w cieście. Do tego celu najlepiej wybrać kwiaty męskie, które nie dadzą owoców. Kwiaty żeńskie można rozpoznać po długiej zalążni widocznej poniżej korony.


Czosnek
 
Sadzenie: jesienią (odmiany ozime), wiosną (odmiany jare)
Zbiór: lipiec (ozimy), sierpień (jary)
Plony: jedna główka czosnku z zasadzonego ząbka
Podlewanie: późną wiosną
Choroby i szkodniki: rzadko występują

Czosnek najlepiej rośnie w miejscu słonecznym na glebie lekkiej, dobrze spulchnionej i żyznej. Na podmokłym podłożu gnije. Jest wytrzymały na chłód. Do utworzenia dorodnych główek wymaga długiego dnia i wysokiej temperatury
Można użyć ząbków czosnku kupowanego do celów kuchennych, lepiej jest jednak wybrać ząbki specjalnie przeznaczone do sadzenia: są na pewno wolne od chorób wirusowych. Wybierać trzeba ząbki najbardziej mięsiste, znajdujące się na obrzeżu główki.
W czerwcu konieczne jest podlewanie roślin, gdyż wtedy właśnie zawiązują się główki.
Czosnek przeznaczony do sadzenia wiosną, musi być przez zimę przechowywany w niskiej temperaturze inaczej nie zawiąże główek.


Dynia
 
Siew: maj
Okres kiełkowania: 9-10 dni
Zbiór: wrzesień-październik
Plony: bardzo zmienne w zależności od odmiany
Podlewanie: słabo
Choroby i szkodniki: mączniak prawdziwy, mozaika, przędziorki i mszyce

Dynia jest wrażliwa na niskie temperatury, nie należy sadzić jej przed połową maja, wybieramy stanowisko nasłonecznione, glebę obfitującą w substancję organiczną, bardzo żyzną, zasilaną kompostem.
Można kupić rozsadę dyni w pojemnikach. Wybieramy rośliny, które mają mniej niż 5 liści. Wysadzamy je w drugiej połowie maja do dołków o średnicy 15-20 cm i takiej samej głębokości, wypełnionych kompostem.
Dynię podlewamy regularnie przez całe lato nie mocząc liści. Glebę ściółkujemy aby była jak najdłużej wilgotna po podlaniu. Ściółka zapobiega też rozwojowi chwastów. Przestajemy podlewać gdy zbliżają się zbiory. Możliwie najszybciej usuwamy liście porażone przez mączniak rzekomy, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby.
Dynie można uprawiać w tym samym miejscu w warzywniku najwcześniej po upływie trzech lat.


Fasola
 
Siew: od połowy maja do połowy czerwca (na suche nasiona) lub do połowy lipca (szparagowa)
Okres kiełkowania: 5-8 dni
Zbiór: od lipca do października (szparagowa), od sierpnia do października (suche nasiona)
Plony: bardzo różne zależnie od odmiany i daty zbiorów
Podlewanie: umiarkowane
Choroby i szkodniki: antraknoza, bakterioza obwódkowa, przędziorek chmielowiec, strąkowiec fasolowy

Fasola dobrze rośnie na ciepłej próchnicznej glebie. Podobnie jak inne bobowate wiąże azot z powietrza. Jest rośliną ciepłolubną i wrażliwą na wiatr.
Jeśli w chwili siewu gleba jest sucha, należy miejsce pod fasolę dobrze nawodnić. W okresie wegetacji konieczne jest również podlewanie, zwłaszcza okresach suszy. Nie należy przy tym moczyć liści.
Aby nie wyrwać roślin w czasie zbioru, trzeba pracować obiema rękami: jedną przytrzymujemy pęd, drugą zaś obrywamy szypułkę strąka, pociągając ku dołowi.
Adnotacja „nadaje się do mrożenia”, którą możemy znaleźć na niektórych opakowaniach nasion fasoli szparagowej oznacza, że zbiór należ przeprowadzić w ciągu 15 dni. Nie znaczy to jednak, że strąki mają najlepszy smak po zamrożeniu.


Groch

Siew: od marca do kwietnia
Okres kiełkowania: 10 dni
Zbiór: od czerwca do lipca
Plony: 10 strąków z jednej rośliny
Podlewanie: słabo
Choroby i szkodniki: fuzarioza grochu, mączniak rzekomy grochu, askochytoza grochu, oprzędzik pręgowany, mszyca grochowa, wciornastek grochowiec

Groch wymaga gleby żyznej i dość wilgotnej, obficie nawiezionej i dobrze uprawionej. Nie powinna być ani zbyt wapienna, ani bardzo kwaśna. Stanowisko wybieramy słoneczne. Do siewu przystępujemy wczesną wiosną.
Nasiona grochu są często wydziobywane przez ptaki, dla których stanowią smaczny kąsek. Posiany groch możemy ochronić układając na zagonie gałęzie lub siatkę.
Wczesny wysiew grochu pozwala nie tylko wcześnie zebrać plon, ale także uniknąć ataku oprzędzika.
Latem groch regularnie podlewamy a glebę ściółkujemy.
Groch należy do grupy warzyw najcenniejszych pod względem odżywczym.


Kalafior
 
Siew: od kwietnia do czerwca
Okres kiełkowania: 6-8 dni
Zbiór: od lipca do listopada
Plony: jedna różą o wadze 800 g do 1 kg z jednej rośliny
Podlewanie: obficie
Choroby i szkodniki: bielinek kapustnik, ślimaki, pchełki ziemne

Kalafior podobnie jak wszystkie kapustne, lubi gleby żyzne, bogate w substancję organiczną, utrzymujące wilgoć. Źle znosi upały suszę. Aby uzyskać dobre zbiory należy zastosować nawożenie obornikiem jesienią lub kompostem wiosną. Konieczne jest też regularne podlewanie.
Można kupić rozsadę kalafiora w pojemnikach. Wysadza się ją podobnie jak młode rośliny uzyskane przez wysiew nasion.
Przez całe lato regularnie podlewamy kalafiory. Rośliny źle reagują na rzadkie nawadnianie dużymi dawkami. Glebę na zagonie warto wyściółkować grubą warstwą dojrzałego kompostu, która chroni podłoże przed parowaniem i zasili je w składniki pokarmowe.
Latem kalafior lepiej rozwija się w okolicach wilgotnych, upały i susze pogarszają jakość róż. Dlatego zaleca się przede wszystkim uprawę kalafiora na zbiór jesienny i wiosenny. Aby uzyskać kalafiory już wiosną trzeba jednak bardzo wcześnie wysadzić rozsadę, pod koniec marca. Konieczne jest wtedy zastosowanie osłon foliowych.
Aby uchronić białą różę kalafiora przed przebarwieniem, związujemy nad nią wierzchołki liści. Czynność tę przeprowadzamy, gdy jest sucho.


Kapusta
 
Siew: od końca stycznia do połowy kwietnia w zależności od odmiany
Okres kiełkowania: 5 dni
Zbiór: przez cały sezon w zależności od terminu siewu
Plony: 1 główka o wadze 1-1,5 kg z rośliny
Podlewanie: umiarkowane
Choroby i szkodniki: kiła kapusty, bielinek kapustnik, śmietka kapuściana, pchełki ziemne

Kapusta głowiasta ma kilka form – białą, czerwoną i włoską. Rośliny znoszą przymrozki do
-5˚C, nie lubią zaś upałów. Wymagają gleby żyznej, niezbyt ciężkiej, ale utrzymującej wilgoć.
Kapustę głowiastą uprawia się z rozsady. Nasiona odmian wczesnych wysiewa się w mieszkaniu już pod konie stycznia, średnio wczesnych zaś od marca. Na zbiór jesienny siew przeprowadza się w kwietniu na rozsadniku.
Dla roślin wysiewanych na zbiór późnojesienny zabieg pikowania nie jest konieczny. Warto go jednak wykonać, gdyż wzmacnia system korzeniowy. Kapusta jest dzięki temu lepiej odżywiona i pewniej trzyma się w gruncie.
Można kupić gotową rozsadę kapusty w pojemnikach. Należ wybierać rośliny, które są krępe, zdrowe i mają nieuszkodzony pąk pomiędzy liśćmi. Wysadzamy je do gruntu w tym samym okresie, co młode rośliny uzyskane z siewu samodzielnie.


Kapusta pekińska i chińska

Siew: od połowy lipca do połowy sierpnia
Okres kiełkowania: 5-10 dni
Zbiór: ok. 50 dni po wysiewie
Plony: 3 lub 4 kapusty (do 2 kg każda) z metra bieżącego
Podlewanie: obficie
Choroby i szkodniki: bielinek kapustnik, mszyca kapuściana

Kapusta pekińska zawiązuje podłużne główki, złożone z karbowanych liści. Kapusta chińska zwana pak choi, nie tworzy główek. Jej częścią jadalną są mięsiste ogonki liści, a także blaszki.
Rośliny kapusty chińskiej wysiane przed połową lipca szybko wybijają w pędy kwiatostanowe.
Młode rośliny chronimy przed słońcem 3-4 tygodnie po wysiewie, aby uniknąć pojawienia się pędów kwiatostanowych.
Kapustę pekińską należy obficie podlewać aż do zbiorów, w przeciwnym razie kwitnie, zamiast zwinąć się w główkę.


Kukurydza cukrowa
 
Siew: od maja do połowy czerwca
Okres kiełkowania: 10-12 dni
Zbiór: sierpień - wrzesień
Plony: 4-6 kolb z jednej rośliny
Podlewanie: obficie
Choroby i szkodniki: głownia kukurydzy

Kukurydzę uprawiamy na glebie żyznej, obfitującej w substancję organiczną, lekko kwaśnej i wilgotnej latem. Należy przeznaczyć dla niej stanowisko słoneczne i osłonięte od wiatru. Kukurydzy nie można wysiewać zbyt wcześnie ponieważ jest wrażliwa na mrozy.
Aby ułatwić zapylanie kwiatów żeńskich (zapylanie krzyżowe jest niezbędne do utworzenia nasion), kukurydzę uprawiamy w dwóch rzędach, oddalonych od siebie o 50-60 cm.
Kiedy kwiaty męskie (przypominające beżowy pióropusz na szczycie pędu) zawierające pyłek rozwiną się, potrząsamy rośliną, aby ułatwić kontakt pyłku i znajdujących się niżej kwiatów żeńskich, które będą tworzyły kolby.
W regionie skąd pochodzi (Ameryka Łacińska), kukurydza tradycyjnie była uprawiana z dyniami. Ich pędy okrywały glebę, zacieniając ją i chroniąc przed utratą wilgoci.
Kolby zjadamy wkrótce po zbiorze, inaczej zawarty w nasionach cukier przekształca się w skrobię i kukurydza nabiera mączystego smaku.


Marchew
 
Siew: od marca do czerwca, pod koniec listopada (siew ozimy)
Okres kiełkowania: 10-20 dni
Zbiór: od lipca do października
Plony: 1-5 kg z metra bieżącego (zależnie od odmiany)
Podlewanie: umiarkowanie
Choroby i szkodniki: połyśnica marchwianka

Marchew wymaga żyznej, próchnicznej gleby, głęboko uprawionej i szybko obsychającej. Zagon trzeba starannie przekopać i odchwaścić, a także wzbogacić nawozem. Nie powinna być uprawiana w pierwszym roku po oborniku, bo tworzy wtedy rozwidlone korzenie.
Aby zapobiec szkodą powodowanym przez poły śnicę marchwiankę, powodującą robaczywienie korzeni, należy wysiewać marchew w marcu-kwietniu lub w lipcu.
Aby równomiernie rozmieścić nasiona marchwi, należy je wymieszać z nasionami rzodkiewki, które mają duże rozmiary. Wschodzą też znacznie szybciej i zaznaczają rządek. Ułatwia to odchwaszczenie marchwi, która ma długi okres kiełkowania.

Komentarze

Prześlij komentarz