Przyspieszamy wschody i zbiory

Pod okryciem z włókniny lub folii roślinom jest cieplej, ponadto w nocy temperatura spada znacznie wolniej niż w odkrytym gruncie. W ten sposób zbiory są wcześniejsze o mniej więcej 14 dni.

Agrowłóknina  

Do okrywania roślin stosuje się tylko białe agrowłókniny, ponieważ tylko te przepuszczają odpowiednią ilość światła. Do wiosennego okrywania stosujemy zazwyczaj te lżejsze o gramaturze od 17 do 30 g/m2 (jest to ciężar włókniny liczony ma jej m²). Chroni ona rośliny nie tylko przed chłodem, ale i przed nadmiernym słońcem, gradobiciem, czy szkodnikami. Możemy ją z powodzeniem stosować na sadzonkach, lub na wysianych nasionach warzyw, owoców, ziół oraz kwiatów, w późniejszym okresie gdy grożą majowe przymrozki.

Do roślin dobrze reagujących na osłanianie agrowłókniną należą: sałata, kapusta wczesna, kapusta pekińska, kalarepa, kalafior, rzodkiewka, rzodkiew, marchew, seler, ziemniaki wczesne, papryka słodka oraz truskawki. Podczas okrywania roślin należy ułożyć włókninę zgonie z przewidywanym kierunkiem wiatru. Mocujemy ją do podłoża specjalnymi kołkami, lub obsypujemy brzegi ziemią. Trzeba ją zakładać z zapasem, gdyż nie jest elastyczna, a uprawiane rośliny zwiększają swoje rozmiary. Zdjąć możemy ją po ustąpieniu niekorzystnych warunków atmosferycznych oraz po tym jak rośliny osiągną już właściwą dojrzałość.

Folia ażurowa

Folię należy rozłożyć luźno nad grządką i umocnić jej brzegi. Podczas bardzo ciepłej pogody folię perforowaną zdejmuje się w ciągu dnia, gdyż temperatura pod nią nadmiernie wzrasta. Najlepiej jest zdejmować ją przed południem i ponownie nakładać po południu. Folia „rośnie” wraz z roślinami, unosząc się na nich do góry.. w związku z tym do roślin automatycznie dostaje się więcej powietrza i wody opadowej. Okrycie usuwa się mniej więcej 3 tygodnie przed zbiorami.

W porównaniu do folii z otworami folia ze szczelinami (nacięciami) jest bardziej rozciągliwa i elastyczna. Najlepiej dostosowuje się do zwiększających się rozmiarów roślin i może na nich pozostawać do końca uprawy. Panuje pod nią idealna dla roślin temperatura i wilgotność, dlatego nie trzeba jej w ciepłe dni zdejmować do wietrzenia i podlewania.

Folia ażurowa nadaje się szczególnie dobrze do przyspieszania zbiorów. Woda paruje przez otwory, dzięki czemu unika się gnicia i rozwoju pleśni.

Budowa niskiego tunelu foliowego

Tunele foliowe można zbudować łatwo i szybko. Spełniają one podobną rolę jak szklarnia. Można je dostosować do wielkości grządki, a dzięki obszernemu wnętrzu, bez przeszkód mogą rosnąć w nich wysokie warzywa np. cebula. Gotowe elementy do budowy tuneli są dostępne w handlu. Jeśli jednak chcielibyśmy obniżyć koszty, łatwo taki tunel wykonać samodzielnie. Robi się to w następujący sposób:

Druty grubości 3-5mm wygina się, umieszczając ich końce w ziemi na głębokości ok. 30 c. Odległość pomiędzy poszczególnymi kabłąkami powinna wynosić 1-2 m, a wysokość grzbietu 60-80 cm. Dla zwiększenia stabilności tunelu wzdłuż szczytu można umieścić wspornik lub drut. Na tak wykonanym szkielecie rozpina się dziurkowana folię. Na łukach folię mocuje się klamrami. Końce folii przyciska się kamieniami, aby uniemożliwić zerwanie jej przez wiatr. Tunel można przykryć również włókniną. Ponieważ jest ona przepuszczalna również dla wody, mniej czasu zajmuje podlewanie i kontrola wilgotności. Jednak w tunelu pokrytym włókniną nie jest tak ciepło jak w foliowym.