Sadzenie kalafiorów

Kalafior jako gatunek ogromnie wymagający może być sadzony tylko na najlepszych glebach. Najodpowiedniejsze są gleby gliniaste i piaszczystogliniaste z wysoką zawartością próchnicy, którym nie brak składników pokarmowych. Miejsce przeznaczone do sadzenia kalafiorów powinno jesienią być zasilone obornikiem, warzywo to należy do tych, które uprawimy w pierwszym roku po oborniku.

Dobre zbiory kalafiorów możemy mieć tylko wówczas, gdy sadzimy je w odkrytym, słonecznym miejscu. Warzywo w ciągu dnia nie może być nawet na krótko zacienione. Tworzy wówczas duże liście, ale bardzo małe róże. Kalafiory uprawiane w gruncie możemy zbierać w pierwszej połowie czerwca jeśli w kwietniu posadzimy silną, doniczkowaną rozsadę z mocną bryłą korzeniową. Siew nasion na rozsadę musiałby nastąpić już w lutym w ogrzewanej szklarni, dlatego lepiej zakupić gotowe sadzonki. Jeśli pogoda pozwala możemy rozsadę kalafiora sadzić już na początku kwietnia. Jeśli jest ona dobrze zahartowana, znosi niewielkie przymrozki. Dla pewności jednak powinniśmy przygotować okrycia z folii, włókniny, czy też plastikowe butelki, aby zabezpieczyć rośliny przed zmarznięciem. Unikniemy w ten sposób strat spowodowanych zahamowaniem wzrostu.

Do wczesnej uprawy kupujemy kalafiory odmian o krótkim okresie wegetacji. Jeśli dopisze pogoda po siedmiu tygodniach od posadzenia kalafiory będą gotowe do zbioru. Warunkiem jest sadzenie doniczkowanej rozsady, dobre nawożenie i dużo wody w glebie. Rozsadę pikowaną będziemy zbierać około 2 tygodnie później.

Kalafiory sadzimy w rozstawie 50x40, lub 50x50 cm, na jeden m² potrzeba nam tylko od 4 do 5 sadzonek. Wczesne kalafiory powinny być sadzone nie głębiej niż rosły dotychczas. Korzenie kalafiora potrzebują do szybkiego rozwoju ciepłej ziemi. Jeśli sadzimy rozsadę głębiej jest jej kwietniu za zimno, szczególnie na dobrych , zwięzłych glebach, które wolniej się ogrzewają. Rozsadę doniczkowaną powinno się sadzić w ten sposób, aby jej górna krawędź znalazła się na poziomie powierzchni zagonu.

larwy śmietki kapuścianej

Kalafiorów nie powinno się sadzić w miejscu gdzie poprzednio mieliśmy inne warzywa kapustne. Może tam wstępować choroba zwana kiłą kapusty, która uniemożliwia zarażonym rośliną pobieranie składników pokarmowych. Uprawie kalafiora zagraża również  śmietka kapuściana. Owad ten od połowy maja składa jaja w pobliżu szyjki korzeniowej. Larwy, które się z nich wylęgają dostają się do środka korzenia i uniemożliwiają dalszy rozwój rośliny. Aby skutecznie przeciwdziałać temu szkodnikowi, tuż po posadzeniu podlewamy rozsadę preparatem zwalczającym śmietkę. Krótko po posadzeniu przystępujemy do zwalczania paciornicy krzyżowianki, innego poważnego szkodnika. Jej larwy uszkadzają liść sercowy, przez to rośliny nie mogą wytworzyć róży. Paciornicę zwalczamy opryskując rośliny odpowiednimi preparatami 4-5 dni po posadzeniu. Zabieg powtarzamy dwu- lub trzykrotnie w tygodniowych odstępach czasu.

Późne odmiany kalafiora możemy uzyskać sami. Siejemy odpowiednie nasiona na rozsadę w kwietniu. Kalafiora będziemy mogli sadzić w czerwcu. Na 1 m² nie powinniśmy zużyć więcej niż 2 gramy nasion. Rośliny wytworzą mocny system korzeniowy, jeśli górną warstwę podłoża zmieszamy z wilgotnym torfem.