Skąd się bierze parch na ziemniakach

 


Parch ziemniaka jest dość powszechnym zjawiskiem, zwłaszcza w niewielkich ogrodach i działkach, gdzie stosowanie zasad płodozmianu jest ograniczone. Wielu jednak nie uważa parcha za poważną chorobę, zwłaszcza, że ich zdaniem cały problem polega na pogorszeniu wyglądu bulw, na których pojawią się charakterystyczne "strupy"

Parch to nie jedna choroba ale kilka. Z najczęściej występujących możemy wymienić:

  • parch zwykły - występuje przeważnie na glebach lekkich, piaszczystych, szczególnie w okresach suszy
  • parch prószysty -  występuje na glebach ciężkich i zwięzłych, szczególnie w czasie chłodnych i wilgotnych dni
  •  parch srebrzysty - objawy pojawiają się podczas przechowywania, występowaniu sprzyja podwyższona temperatura i wysoka wilgotność powietrza w przechowalni, bulwy nabierają srebrzystego koloru

Czynnikami sprawczymi występowaniu parcha są grzyby i bakterie chorobotwórcze, żyjące w glebie i materiale nasadzeniowym. I właśnie dwie największe przyczyny występowania parcha to: 

  • naruszenie płodozmianu, szczególnie kiedy uprawiamy corocznie ziemniaki w obrębie tego samego, niewielkiego obszaru, gdzie patogeny mogą namnażać się w glebie masowo
  • stosowanie skażonych sadzeniaków


Co jeszcze sprzyja rozwojowi parcha:

  • niedobór potasu w glebie
  • zastosowanie świeżego obornika tuż przed sadzeniem
  • zwiększona kwasowość gleby
  • nadmierne wapnowanie gleby
  • pogoda - jak już wcześniej wspomniałem, susza na glebach lekkich, nadmiar wilgoci na glebach ciężkich

No więc czy parch jest rzeczywiście taki straszny? Wszystkie rodzaje parcha wpływają na kiełkowanie i plon ziemniaków. Używają zainfekowanego materiału, możemy znaleźć później psute miejsca na redlinach. Ziemniaki po prostu nie kiełkują a jeśli wzejdą to ich pędy są zdecydowanie słabsze. Parch stwarza też znakomite warunki do ataku innych chorób. Przez rany na bulwach patogeny wnikają w ziemniaki i nie przechowują się one później dobrze dobrze.

Jak zapobiegać występowaniu parcha na ziemniakach?

  1. Wybór odpowiednich odmian odpornych na choroby. Choć to nie jest panaceum, bo jednak występowanie parcha zależy od wielu czynników.
  2. Zaleca się sadzenie ziemniaków w tym samym miejscu nie wcześniej niż po 3 latach. A na obszarze gdzie występował parch, nie wcześniej niż po 4-5 latach. W małych ogrodach jest to trudne, ale można skrócić ten czas wysiewając po wykopaniu ziemniaków poplon.
  3. Zdrowy materiał do sadzenia. Jeśli mamy swoje ziemniaki to je dokładnie przebieramy, odrzucając okazy porażone parchem i innymi chorobami. Następnie odstawiamy je do ciepłego pomieszczenia na około dwa tygodnie, aby podkiełkowały. I ponownie odrzucamy ziemniaki, które kiełków nie wypuściły. Z kolei jeśli kupujemy sadzeniaki, warto robić to ze sprawdzonego źródła. Sadzeniaki przed sadzeniem można również odkazić, mocząc je np. w nadmanganianie potasu.
  4. Sadzenie w odpowiednim terminie. Warto poczekać aż ziemia dobrze się ogrzeje i obeschnie, zwłaszcza gleba ciężka i zwięzła.
  5. Odpowiednia pielęgnacja. Czyli nawożenie terenu pod ziemniaki obornikiem na jesień, aby zdążył się w glebie dobrze rozłożyć. A na ziemiach lekkich podlewanie w czasie suchej i ciepłej aury.


Komentarze