Uprawa pomidorów na jeden i na dwa pędy. Zalety i wady obu sposobów

 

Decyzja o tym, na ile pędów prowadzić pomidory, to jedno z kluczowych pytań, przed którym staje każdy ogrodnik. Odpowiednie cięcie i formowanie krzewów ma bowiem ogromny wpływ na wielkość i jakość plonów, a także na zdrowotność samych roślin.

Pomidory mają naturalną tendencję do wypuszczania licznych pędów bocznych, tzw. „wilków”, które wyrastają w kątach liści. Jeśli ich nie usuniemy, roślina rozkrzewia się, staje się gęsta i trudna do opanowania. Prowadzenie pomidorów na określoną liczbę pędów oznacza pozostawienie głównego przewodnika (lub kilku) i systematyczne usuwanie pozostałych „wilków”.

pomidor prowadzony na jeden pęd

Najpopularniejszą i często zalecaną metodą, szczególnie w uprawach szklarniowych i tunelowych, jest prowadzenie pomidorów wysokorosnących na jeden pęd główny.

Zalety prowadzenia na jeden pęd:

• Skupienie energii rośliny – cała energia idzie w jeden pęd i jego owoce, co przyspiesza ich dojrzewanie i sprawia, że są większe.
• Mniejsze zapotrzebowanie na wodę i nawozy – jedna łodyga oznacza mniejsze potrzeby.
• Mniej pracy przy pielęgnacji – podwiązywanie, obrywanie liści i usuwanie odrostów dotyczy tylko jednego pędu.
• Lepsza cyrkulacja powietrza – mniej liści oznacza mniejsze ryzyko chorób grzybowych.
• Lepszy dostęp słońca do owoców – co sprzyja ich dojrzewaniu.
• Idealna metoda przy ograniczonej przestrzeni – np. w uprawie pod osłonami i w pojemnikach.

Wady prowadzenia na jeden pęd:

• Mniejsza liczba owoców – mimo że są większe, może ich być mniej, co oznacza potencjalnie niższy plon.
• Większe ryzyko uszkodzenia rośliny – jeśli jedyny pęd zostanie złamany (np. przez wiatr), regeneracja jest trudna lub czasochłonna.
• Ryzyko oparzeń słonecznych owoców – mniej liści to mniej cienia dla owoców, które są bardziej odkryte i podatne na słońce.

pomidor prowadzony na dwa pędy

Alternatywą, szczególnie w uprawie gruntowej i dla niektórych silnie rosnących odmian, jest prowadzenie pomidorów na dwa pędy. Który pędy wybrać jako drugi? Podczas obrywania bocznych odrostów pozostawia się boczny pęd wyrastający pod pierwszym gronem kwiatowym.

Zalety uprawy na dwa pędy:

• Więcej owoców z jednej rośliny – teoretycznie dwa razy więcej kwiatów, a więc i owoców.
• Lepsze wykorzystanie roślin jeśli mamy małą liczbę sadzonek – pozwala zwiększyć plon bez zwiększania liczby roślin.
• Większe bezpieczeństwo – jeśli jeden pęd zostanie uszkodzony (np. przez wiatr), drugi może przejąć jego funkcję.
• Wykorzystanie potencjału silnie rosnących odmian – niektóre pomidory dobrze radzą sobie z wykarmieniem większej liczby owoców, więc nie trzeba ich ograniczać.

Wady uprawy na dwa pędy:

• Większe zagęszczenie – może ograniczać dostęp światła i cyrkulację powietrza, co zwiększa ryzyko chorób grzybowych (zwłaszcza w uprawie pod osłonami)
• Potrzeba większych odstępów między roślinami – wymaga więcej miejsca w ogrodzie.
• Więcej pracy pielęgnacyjnej – więcej podwiązywania, usuwania liści i odrostów.
• Większe zapotrzebowanie na wodę i nawozy – roślina zużywa więcej zasobów.
• Owoce mogą być mniejsze i dojrzewać później – niż przy uprawie na jeden pęd.
• Konieczność solidniejszego podparcia – więcej masy zielonej i owoców oznacza potrzebę mocniejszych podpór.

Najbezpieczniejszym i często najlepszym wyborem, szczególnie dla początkujących ogrodników, jest prowadzenie na jeden pęd, szczególnie jeśli zamierzamy uprawiać pomidory w tunelu i szklarni. Jeśli masz doświadczenie i silnie rosnącą odmianę, którą sadzisz w gruncie, możesz spróbować uprawy na dwa pędy.