Wapnowanie gleby to jeden z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych. Proces ten polega na podniesieniu odczynu pH zbyt kwaśnej ziemi, co ma kluczowe znaczenie dla większości uprawianych roślin. Jednak niewłaściwie przeprowadzone wapnowanie może przynieść więcej szkody niż pożytku. O czym zatem należy koniecznie pamiętać, decydując się na ten zabieg?
Zanim zaczniesz wapnować, zbadaj pH gleby, to absolutna podstawa! Wapnowanie ma sens tylko wtedy, gdy gleba jest zbyt kwaśna (zazwyczaj poniżej pH 5.5 dla większości warzyw i kwiatów). Wapnowanie gleby o optymalnym lub zbyt wysokim pH (zasadowej) jest błędem, który może spowodować m.in. blokowanie przyswajania składników pokarmowych. Tak samo jak w zbyt kwaśnej glebie, tak i w zbyt zasadowym środowisku pierwiastki takie jak żelazo, mangan, cynk czy bor stają się dla roślin niedostępne, są przez rośliny słabo przyswajane. Do badania można użyć prostego kwasomierza. A jeśli chcesz otrzymać dokładne dane, oddaj próbki do stacji chemiczno-rolniczej. Znając dokładny odczyn, będziesz wiedzieć, czy wapnować i w jakiej dawce.
Nigdy nie wapnuj gleby w trakcie sezonu wegetacyjnego, zwłaszcza gdy rośliny aktywnie rosną. Wapno działa agresywnie i może spalić delikatne korzenie, a do tego szybko podnosi pH, co destabilizuje równowagę w podłożu. Najlepsze terminy to:
- Późna jesień (po zbiorach). To idealny czas. Gleba ma kilka miesięcy na to, by wapno się w niej rozpuściło i weszło w reakcję, zanim zaczniesz wiosenne siewy i sadzenia.
- Wczesna wiosna (na 3-4 tygodnie przed siewem). Możliwe, ale wymaga dużej precyzji czasowej, aby wapno zdążyło się "uspokoić" przed wprowadzeniem nawozów i roślin.
Wapna nie wolno mieszać ani stosować w krótkim odstępie czasu z obornikiem, kompostem oraz nawozami mineralnymi, zwłaszcza tymi zawierającymi azot w formie amonowej (np. siarczan amonu, wapno powoduje ulatnianie się amoniaku do atmosfery, co oznacza stratę cennego azot) oraz fosfor (wapń z wapna tworzy z fosforem nierozpuszczalne połączenia, co uniemożliwia roślinie pobranie tego pierwiastka). Natomiast jednoczesne nawożenie obornikiem czy kompostem i wapnowanie, sprawia, że obornik słabo się w glebie rozkłada, i nie dostarcza składników pokarmowych. Zachowaj minimum 3-4 tygodnie odstępu pomiędzy wapnowaniem a aplikacją nawozów mineralnych oraz obornika czy kompostu. Wapno zawsze stosuje się jako oddzielny zabieg.
Warto pomyśleć także nad właściwym wyborem rodzaju wapna:
- wapno węglanowe oraz dolomit (naturalny nawóz wapniowo-magnezowy) — oba nawozy nadają się na gleby lekkie, do regularnego, łagodnego odkwaszania. Działają wolniej, łagodniej, są bezpieczniejsze dla życia biologicznego gleby.
- wapno tlenkowe — na gleby ciężkie, zbite, do szybkiego i intensywnego odkwaszania. Działa bardzo szybko i agresywnie, może zniszczyć próchnicę. Wymaga ostrożności.
Staraj się wapnować przy bezwietrznej pogodzie, aby wapno nie było zwiewane z grządek. Nie wapnuj w czasie opadów ani bezpośredni po deszczu. Wapno może się wtedy zbrylać i nierówno odkwaszać glebę. Po rozsypaniu na grządce od razu wymieszaj wapno z glebą. Pozostawienie wapna na powierzchni sprawi, że może stracić swoje właściwości oraz odkwasi tylko wierzchnią warstwę gleby.
Wapnowanie gleby w ogrodzie to zabieg niezbędny, by stworzyć optymalne warunki dla większości upraw. Kluczem do sukcesu jest jednak rozwaga, znajomość pH gleby i przestrzeganie zasady zachowania odstępu od nawożenia. Tak przeprowadzony zabieg zapewni Twoim roślinom zdrowy start i obfite plony
Komentarze
Prześlij komentarz