Pędzenie szczypiorku

Żeby cieszyć się przez całą zimę świeżym szczypiorkiem, wystarczy odpowiednio przygotowane cebulki włożyć do doniczek i ustawić w kuchni lub innym pomieszczeniu o temperaturach od 15 do 20^oC.

świeżo wykopane cebulki

Późnym latem składniki pokarmowe z liści gromadzą się w cebulach i korzeniach. Liście natomiast żółkną i obumierają. Od końca września do połowy października, rośliny pozostają w fazie spoczynku pączka głównego, z którego nawet w sprzyjających warunkach jak ciepło i światło, nie mogą rozwijać nowych liści. Dopiero po tym genetycznie uwarunkowanym okresie są w stanie ponownie wydawać nowe pędy.

cebulki po około 3 tygodniach spoczynku, zaczynają już nawet wypuszczać nowe liście, suche elementy obrywamy 

Na uprawę zimową najlepsze są odmiany dwuletnie. Wcześniej rosnące na grządkach nie powinny być przycinane od połowy czerwca. Rośliny przed pędzeniem wymagają kilkutygodniowego spoczynku. Jeśli już późną jesienią chcemy zbierać pierwsze plony, wykopujemy je pod koniec sierpnia i przesuszamy bryły korzeniowe w miejscu osłoniętym od deszczu. Dobrze jeśli je lekko przemrozi, co sprzyja wytwarzaniu młodych pędów. W listopadzie sadzimy szczypior do doniczek z dobrą ziemią i ustawiamy w przewiewnym miejscu. Rośliny należy dobrze podlać. Po około 2-3 tygodniach możemy zbierać pierwsze plony.

cebulki w dobrej ziemi ogrodniczej

Na późniejsze zbiory, koniec lutego-początek stycznia, bryły korzeniowe wykopujemy z ziemi dopiero pod koniec października. Podobnie przenosimy w suche miejsce, najlepiej do pomieszczenia np. piwnicy, aby cebulki w razie dużego mrozu nie zmarzły. W zależności od potrzeb, na ok. 3 tygodnie przed planowanym zbiorem, sadzimy je do doniczek. Po zbiorach składujemy na kompoście. Nie opłaca się ich sadzić ponownie.

po 3 tygodniach od posadzenia można już obcinać liście