Kwasy humusowe

Poprzednio opisywałem czym najlepiej zasilić naszą glebę na wiosnę. Co jednak jeśli nie mamy kompostu? Tutaj idealnym rozwiązaniem będą kwasy humusowe.

Bardzo bogate w kwasy humusowe są leonardyty. Leonardyty to kopalina, w postaci miękkich, błyszczących drobinek, koloru czarnego lub brązowego. Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego badacza tej kopaliny dr A.G. Leonarda. Złoża leonardytów powstały w karbonie z rozkładu resztek obumarłych roślin bez dostępu powietrza. Są one formą pośrednią pomiędzy torfem a węglem brunatnym (dlatego trochę przypominają drobno zmielony węgiel). Leonardyty wydobywa się w kopalniach odkrywkowych. Wszystkich, którzy mieli styczność z kwasami humusowymi, zaskoczy fakt, że leonardyty są nierozpuszczalne w wodzie. Dlatego są poddawane obróbce biologiczno-chemicznej, w wyniku której są dopiero ekstrahowane kwasy humusowe, które są łatwo rozpuszczalne w wodzie.

Kwasy humusowe z leonardytów są pięciokrotnie bardziej aktywne od kwasów humusowych zawartych w kompoście, czy oborniku, co czyni je znakomitym i bezpiecznym źródłem wzbogacania gleby.

Kwasy humusowe idealnie nadają się do wzbogacenia gleb ubogich, szybko ulegających erozji i degradacji, szybko wysychających. Kwasy humusowe sprawiają, że składniki pokarmowe są zatrzymywane w pobliżu korzeni roślin i umożliwiają im bujny wzrost.

Na glebach piaszczystych, kwasy humusowe powoduję lepsze zatrzymywanie wody w górnych warstwach gleby. Zaś na glebach gliniastych, rozluźniają strukturę gleby i wyrównują stosunki wodno-powietrzne, dając korzeniom dostęp do powietrza i przestrzeń do rozwoju.

Kwasy humusowe dobrze rozpuszczają się wodzie. Stosuje się je najczęściej w czasie podlewania, ale można też sporządzić oprysk doglebowy. Najprościej jest wsypać odmierzoną dawkę nawozu do wiaderka czy konewki napełnionych wcześniej wodą i odczekać do całkowitego rozpuszczenia. Nie należy mieszać. Najlepiej odczekać ok. godziny do całkowitego rozpuszczenia i dopiero wtedy zamieszać. Taką miksturą możemy bezpiecznie podlewać rośliny. Jeśli chcemy wykonać oprysk, sporządzoną ciecz wlewamy do opryskiwacza przez sito, aby nierozpuszczone drobinki nie zatkały dysz.

Kwasami humusowymi można nawozić:

Rośliny ozdobne:

Sadzenie drzew i krzewów iglastych – pierwszy raz należy zastosować nawóz przed sadzeniem, a potem podlać rośliny za 3-4 tygodnie oraz w październiku. Dawka to 10g/litr wody, na jedną roślinę zużywamy od 300 do 600 ml cieczy.

Rosnące drzewa i krzewy - należy podlewać zaraz po ruszeniu wiosennej wegetacji, później podlewamy w maju lub czerwcu oraz w październiku. Dawka podobna jak wyżej 10g/l, 300-600 ml na roślinę.

Rośliny balkonowe – pierwszy raz podlewamy zaraz po posadzeniu, później podlewamy raz w tygodniu. Dawka to 1g/l wody, na jedną roślinę zużywamy 200-500 ml cieczy.

Rośliny rabatowe – podlewamy zaraz po posadzeniu, później raz w tygodniu. Dawka to 1g/l wody, na jedną roślinę przeznaczamy od 100 do 300 ml cieczy w zależności od wielkości roślin (im będą starsze tym więcej).

Warzywa – zasilamy glebę przed sianiem lub sadzeniem. Dawka to 0,3g/m². Po podlaniu glebę najlepiej wymieszać grabkami.

Uprawy polowe – podobnie opryskujemy glebę przed siewem w ilości nawozu 3-6 kg/ha rozpuszczonego w 300-500 l wody.

Uprawy sadownicze – przed założeniem sadu opryskujmy doglebowo w ilości 3-6kg/ha (300-500 l wody). Po oprysku nawóz mieszamy z glebą.

Na plantacjach drzew i krzewów owocowych stosujemy nawóz w ilości 3-6kg/ha (300-500 l wody) w formie oprysku doglebowego wczesną wiosną lub późną jesienią, najlepiej na wilgotną glebę w rzędy pomiędzy drzewami i krzewami.

Przy zachowanych określonych w ulotce warunków przechowywania, kwasy humusowe można przechowywać bezterminowo.