Przygotowanie nasion do siewu

Moczenie nasion

Moczenie nasion stosuje się, aby przyspieszyć ich kiełkowanie. W warzywnictwie temu zabiegowi poddaje się nasiona kilku gatunków, m.in. ogórków. Czasami zalecane jest moczenie nasion cebuli w wypadku spóźnionego siewu np. dla poprawienia złych wschodów.

Moczenie można stosować również dla nasion szparagów, marchwi, pietruszki i selera, które w chłodnej ziemi wolno pęcznieją i mają długi okres kiełkowania.

Nasiona moczy się w wodzie o temperaturze zbliżonej do optymalnej  dla kiełkowania rośliny danego gatunku, zwykle jednak w granicach 20-30^oC. Nasiona umieszcza się w płaskich naczyniach w ilości wody zaledwie je przykrywającej, tak aby nie zahamować wymiany gazowej. Nasiona należy wyjąć z wody, gdy tylko zauważy się pierwsze ślady kiełkowania. Przed wysianiem należy je odrobinę osuszyć aby były dostatecznie sypkie do siewu. W czasie moczenia nasiona czasami pleśnieją. Można temu zapobiec mieszając je z piaskiem. Taki zabieg stosuje się dla rośli korzeniowych i cebuli. Dzięki piaskowaniu kiełkowanie następuje o 4-12 dni wcześniej, a zbiory są przyspieszone o 10-14 dni.

Szczepienie nasion roślin motylkowych.

Nasiona roślin motylkowych korzystnie jest zaszczepić odpowiednią rasą bakterii korzeniowych. Zabieg taki może dać dobry efekt jeśli roślina motylkowa ma być pierwszy raz uprawiana na danym polu, albo jeśli uprawiano ją na nim bardzo dawno. Jeśli nasiona są zaprawione chemicznie, bakterie należy rozsiać na polu. Kultury bakterii powinny być świeże, ponieważ tylko wtedy zagwarantowana jest ich wysoka aktywność. Szczepionkę należy rozprowadzić w wodzie i wymieszać z nią nasiona. Szczepienie należy wykonywać w zacienionym pomieszczeniu, a wysiew zaszczepionych nasion- podczas pochmurnej pogody.

Odkażanie i zaprawianie nasion

Niektóre choroby i szkodniki przenoszą się z nasionami. Aby temu zapobiec stosuje się ich odkażanie (zaprawianie). Drugim celem zaprawiania jest zabezpieczenie rośliny w początkowym okresie wzrostu przed porażeniem przez choroby lub zaatakowaniem przez szkodniki, znajdujące się w glebie. Metody zaprawiania nasion można podzielić na chemiczne i termiczne. Chemiczne zaprawianie jest stosunkowo łatwe do wykonania . stosuje się je wtedy, gdy patogen nie sięga głęboko, lecz występuje powierzchniowo. Jeśli patogen znajduje się wewnątrz nasienia stosuje się podgrzewanie nasion do temperatury, w której ginie patogen, lecz nie ulega zniszczeniu zdolność kiełkowania.

Środki chemiczne mogą być stosowane na mokro, w postaci roztworów wodnych, lub też na sucho, w postaci sproszkowanej zaprawy. Kiedy stosuje się zaprawy rozpuszczone w wodzie, odkażenie następuje podczas zabiegu. W przypadku stosowania zapraw suchych dopiero podczas kiełkowania, po rozpuszczeniu się zaprawy w wodzie glebowej. Zaprawą suchą traktuje się nasiona na kilka dni przed wysiewem, a zaprawą mokrą tuż przed siewem.

Do zaprawiania nasion stosuje się również fungicydy systemiczne, które działają nie tylko powierzchniowo, ale również wnikają do wnętrza nasion.

Termiczne zaprawianie nasion wykonuje się przez moczenie ich w gorącej wodzie, albo traktowanie suchym, ciepłym powietrzem. Zaprawianie gorącą wodą zaleca się przede wszystkim dla nasion roślin kapustnych. Zanurzenie nasion na 20 minut w wodzie o temperaturze 50^oC skutecznie zapobiega występowaniu zgorzeli siewek. Ścisłe przestrzeganie temperatury jest warunkiem skuteczności zwalczania patogenów oraz zachowania zdolności kiełkowania nasion. Aby zapobiec chorobom wirusowym przenoszonym przez nasiona pomidorów i ogórków, zaleca się taktować suche nasiona wysokimi temperaturami (70-80^oC) przez 48 godzin. Termiczne odkażanie można stosować tylko wtedy, gdy nasiona są w pełni żywotne. Termiczne odkażanie nasion należy uzupełnić zaprawianiem chemicznym, aby nie zostały one wtórnie porażone przez patogeny glebowe.
Tutaj przeczytasz jak zrobić próbę kiełkowania nasion.